Potrawka ziemniaczana z porem i szałwią.

Jesień, jesień pełną parą! W Krakowie pogoda w kratę. Raz zawieje mocnym, chłodnym wiatrem, a potem przygrzeje słoneczkiem w natężeniu 25 stopni. Tylko korci by zawinąć z łóżka kocyk i lecieć piknikować się nad Wisłą. Bardzo bym chciała zaliczyć w tym roku jeszcze jeden miły piknik. Póki co, słonce kolejny raz dziś, schowało się za chmurami, więc rozgrzewam się herbatką z imbirem i różą.
A co robią moi rodzice? Molestują mnie zdjęciami z weekendu. Nie wiem na co liczą szantażując mnie psychicznie. Najpierw dostałam maila ze zdjęciem 20 kilogramowej dyni, następny mail był z fotkami wyładowanych grzybami koszyków. Szczęściarze pojechali sobie na weekend do Zawoi. Chodzili po lesie i odpoczywali od świata. Tak się nie robi! Nie pokarzę Wam zdjęć grzybów, bo to było by typowe szczucie. Pocierpię sama, marząc o piknikach i spacerach po ściółce leśnej.

Kinkolk: Lunch for Two from Kinfolk on Vimeo.

Por wydaje się być bardzo nijaki. Ma wielu wrogów i zwolenników, ale znajdzie się wielu obojętnych mu smakoszy. Częściej bywa dodatkiem smakowym, rzadko spotyka się go jako główny składnik potrawy. Lubimy go dodawać do sałatek, kochamy jego zielony kolor i jego śliczny przekrój przypominający słoje w drzewie. Ale i tak wielu go unika. Bywa kolegą cebuli, ale żeby tak samego jeść?
A ja powiem Wam, że pora ostatnio uwielbiam i oswajać go nie muszę. Jednak chętnie postaram się przekonać Was, że to całkiem spoko warzywo.
W głowie miałam dwa całkiem proste przepisy. Pierwszy to bardzo smaczna biała fasola duszona z dużą ilością pora z kolendrą.
Wybrałam równie proste ziemniaki z porem i szałwią.
Jak widać danie z pora można urozmaicić aromatycznym zielskiem. Zarówno kolendra jak szałwia mają nietypowy, mocny zapach. Trzeba uważać by z żadną przyprawą nie przesadzić, nie chcemy by zdominowała smak potrawy, a była jego ciekawym uzupełniającym dodatkiem.
Ziemniaki i por wydaję się być bardzo klasycznym i ekstremalnie zwyczajnym połączeniem. Gwarantuję, że ta potrawka zachwyci nie jednego łasucha.

• 3 średnie pory
• około 5 ziemniaków
• cebula
• 5 listków świeżej szałwii
• 1/2 szklanki białego wina
• 1/2-3/4 szklanki wywaru z warzyw
• ząbek czosnku
• sól
• pieprz ziołowy
• szczypta cukru
• olej

♥ Cebulę pokrój w kostkę i podsmaż na oleju.

♥ Pora obierz z zwiędniętych liści. Dokładnie umyj. Odkrój korzeń i odstaw. Resztę przekrój wzdłuż i pokrój na kostkę.

♥ Dodaj do cebuli i podsmażaj chwilę.

♥ Ziemniaki obierz, umyj i pokrój w kostkę. 

♥  Dodaj do cebuli i pora. Smaż 3 minuty.

♥ Dolej do warzyw wino, a po chwili wywar z warzyw (na początek 1/2 szklanki)

♥ Dodaj wcześniej odstawione duże części pora. 

♥ 3 listki szałwii posiekaj drobno i dodaj do potrawki.

♥ Dodaj drobno posiekany ząbek czosnku.

♥ Duś potrawkę do momentu, aż ziemniaki lekko zmiękną. Lepiej ich nie rozgotowywać.

♥ Spod ziemniaków powinien powstać sosik. Jeśli jednak, płyny całkiem wyparowały dolej jeszcze odrobinę wywaru.

♥ Pod koniec gotowania dodaj jeszcze 2 listki szałwii.

♥ Dopraw cukrem, solą i pieprzem.


♥ Podawaj gorące.

Taka potrawka spełnia dobrze zadanie dodatku do pieczonego seitana, kotletów warzywnych lub jako sosik do kasz. Ja wsunęłam talerz takiej potrawki, wystawiając buzie do słońca i myśląc o zielonych  i niebieskich i nawet całkiem różowych migdałach.